Hobart

3 dagen Tasmanië, Hobart, Wineglass Bay en Port Art 

Eerste dag in Hobart hebben we rustig aangedaan.
Het stadje bekeken, velen mooie art winkels.
Ik was onder de indruk van de kunstenares Suellen Cooks, vooral het Light  House van Tasmanië.
De volgende dag gingen we naar Freycinet Nationaal Park de Wineglass  Bay.
Je had 3 optie’s 
* Snel wandelen 4 uur.
* Wandelen naar de wineglass outlook bay en naar de bay zelf
* Wandelen naar de wineglass outlook en terug naar de Lodge.
We kozen voor de derde optie.
De bay staat in de top 10 van  de wereld.
Een schitterende bay.
Het leuke van Australië is dat je steeds verschillende bays  tegenkomt
Het tripje 3 uur heen en terug was het voor vandaag.
De laatste dag zijn we naar Tasman Island en Cape Pilar geweest.
Wat een geweldige boottocht.
Dolfijnen, zeehonden, pinguïn vogels, zeearend nest  gezien.
De rotsen in het water is gigantisch groot, 1 rots is op gebouwd uit panecakes de andere uit pilaren, zoals Caustway Coast in Ierland.
We kwamen ook langs het Tasmanië Island. Het light house.
Wauw. 
Ik herkende meteen het schilderij.
Vroeger woonde er hier een familie.
Er waren 3 cotagges.
Na 1994 is het onbewoond geraakt, wel zijn de poesen en katten achter gebleven.
Ze konden hier goed leven, de populatie breidde zich uit.
Er kwam geen vogel meer  op het eiland.
Om het resort terug te krijgen in oude staat, moesten de wilde katten worden uit geroeid en alles moest geheel een goede beurt ondergaan.
  ‘S Middags gingen we naar het Port Art gevangenis.
Waar de Engelse mensen met een grote of kleine misdaad vanuit Engeland getransporteerd werden.
Erg indrukwekkend, vooral de single cellen.
Je had een masker op zodat je niet kon communiceren.
Je had je eigen cel, waar je je eigen voorzieningen maakte aan slot en grendel. In elke cel kon je horen en zien wat er gemaakt werdt.
1 uur per dag ging je naar buiten in een hok van 5 bij 10 meter.
In de kerk waren de hokken zo ingedeeld dat je alleen maar recht door kon kijken naar de priester.
De pijnkamer was ook aanwezig, drie dikke deuren en de donkere kamer van 2 bij 1 meter.
Ontsnappen was onmogelijk in de zee, waren de haaien.
Het fort werd bewaakt door de militairen.
Kwam je vrij dan mocht je kiezen terug naar England of op Tasmanië leven.
We verlaten de single gevangenis en het slot werdt geopend  in de vorm van geluid opname.
Er was een speciaal eiland waar de doden werden begraven.
Vele gevangen overleden al op de boot vanuit England naar Tasmanië.
Avonds in het hotel, ik wilde net in bed stappen. Het hotel moest worden ontruimd.
Er was waarschijnlijk brand. 
Beneden aan gekomen was het vals alarm. Iemand had de magnetron te lang aangehad.
Boete kost je 1500 Australië dollars.
Op naar Melbourne.